Sport, cultuur en socialisme!
Tot onze grote spijt moeten we voor de tweede keer dit jaar een pauze inlassen in onze publieke activiteiten. Met de verslechtering van de coronasituatie zou het onverantwoordelijk zijn om openbare evenementen voor grote groepen door het land te organiseren. Dit betekent echter niet dat wij zelf ook pauze nemen! “Het tweede intermezzo” verder lezen
Sinds de Kameraadschappij in de winter van 2019 voor het eerst het daglicht zag is er veel gebeurd. Alhoewel we aan dit avontuur met een kleine groep kameraden begonnen was onze visie nooit een bescheiden visie. Vanaf het eerste moment droomden wij van een beweging die honderden, duizenden mensen zou verenigen in een zoektocht naar fysieke en mentale groei. Een streven naar gezondere lichamen en geesten, naar de verfijning van onze kunstzinnige gaves en het vergroten van onze kennis van de wereld, gepaard met het smeden van nieuwe, warme vriendschappen.
De Eerste Mei is de dag van sociale strijd en van manifestie, voor iedere socialist, sinds 1890 tot het heden, overal. Als cultuursocialistische beweging hecht de Kameraadschappij daar echter nog extra waarde aan.
Cultuursocialisme begon zich honderd jaar geleden te verzetten tegen de corrumperende werking van de kapitalistische moderniteit op het arbeidersleven. In de vervuilde steden waren mensen vervreemd van de natuurlijke schoonheid die het land te bieden had; door obsessie met wedstrijdsport en prestatiedruk vergat men hoe het was om samen te spelen en zich lichamelijk te ontplooien; door geestdodende banen kenden arbeiders de voldoening niet om zelf iets geproduceerd te hebben waar ze trots op konden zijn. Cultuursocialistische organisaties probeerden dit te veranderen, door de natuur in te gaan, door gezamenlijk te wandelen, te dansen en te trainen, en door handwerk en ambachten weer op te pakken.
De Dag van de Arbeid was de dag waarop deze internationale arbeidersbeweging zich liet zien aan de rest van de samenleving. Een optocht van gezonde, sterke en trotse arbeiders — een bevolkingsgroep die juist zo vaak vernederd werd door werk waarop werd neergekeken, een afgedwongen ongezonde levensstijl en verdeeldheid. Op de Eerste Mei gaan de vaandels hoog en verheft men gezamenlijk de stem!
Dit jaar zitten we noodgedwongen thuis. Voor een cultuursocialistische beweging als de Kameraadschappij is de Eerste Mei een extra bijzondere dag, omdat zij zich in die traditie plaatst voor een internationale, gelijkwaardige, gezonde en trotse arbeidersbeweging. Lang leve de Eerste Mei!
Vandaag is er een artikel gepubliceerd door het Communistisch Platform over de Kameraadschappij! In ‘Sport en Socialisme, Gisteren en Morgen’ behandelen de auteurs het politiek potentieel van sport voor de socialistische beweging – een traditie waar wij natuurlijk geheel op willen aansluiten. Ondanks dat we een open organisatie zijn die geen enkele politieke kennis of overtuiging als voorwaarde voor lidmaatschap stelt, stimuleren wij wel de solidaire waarden die passen bij het socialistisch wereldbeeld.
De mogelijkheden van de Kameraadschappij, wanneer gecombineerd met de massa en middelen van een socialistische partij of de vakbond, zijn groots. De strijd voor een betere wereld stopt niet bij de strijd voor economische veranderingen – het vergif van het kapitalisme uit zich in alle facetten van de samenleving, en dient dan ook op alle facetten bestreden te worden. Nationalisme bestrijd je met samenhorigheid, competitie met solidariteit en het streven naar steeds hogere records voor enkele individuen wordt vervangen door een gezonde lichamelijke opvoeding voor de grote massa van de bevolking.
De geschiedenis van deze traditie is uitgewerkt in het artikel en wordt versterkt door enkele politieke overwegingen: het is een interessant stuk geworden, dus lees het snel op communisme.nu!
Ook werd de “sterrenkwekerij” sterk bekritiseerd: niet het behalen van steeds hogere records voor een paar individuen terwijl de massa’s toekeken was het doel van sport, maar het gezonder maken van de brede lagen van de bevolking – sport was er voor iedereen, niet een handjevol atleten. In de woorden van Julius Deutsch, zoals vertaald door de auteur: “…onze visie voor sport is niet die van enkele professionele atleten die de wereld doen verbazen met hun acrobatentrucjes; onze visie is er een van honderdduizenden, miljoenen mensen die gezonder en krachtiger worden door sport.”
Andreas Dief en Jonathan Scheerder
Gezien het voortduren van de pandemie en de gezondheidsrisico’s die daaraan verbonden zijn verlengen ook wij onze activiteitenstop in ieder geval tot aan 1 juni.
De geplande evenementen voor deze periode zijn verplaatst naar de laatste dag van dit jaar – dit is niet de nieuwe datum waarop zij plaatsvinden maar slechts een voorlopige herindeling. Wij zullen later de situatie opnieuw evalueren op basis van het advies van het RIVM en andere zorgspecialisten. Zodra er een nieuwe datum bekend is zal dit zodoende worden aangepast. Excuses voor het ongemak, blijf gezond en hopelijk tot binnenkort!
Gezien de heersende pandemie en de gezondheidsrisico’s die daaraan verbonden zijn schorten wij onze activiteiten in ieder geval tot aan 10 april op. De geplande evenementen zijn verplaatst naar de laatste dag van mei – dit is niet de nieuwe datum waarop zij plaatsvinden maar slechts een voorlopige herindeling. Wij zullen later de situatie opnieuw evalueren op basis van het advies van het RIVM en andere zorgspecialisten. Zodra er een nieuwe datum bekend is zal dit zodoende worden aangepast. Excuses voor het ongemak, blijf gezond en hopelijk tot binnenkort!
Het grootste deel van ons leven zijn we geobsedeerd door ons werk. We draaien ons kapot in het kapitalistisch radarwerk, waarin succes wordt gemeten aan de hand van hoeveel we bezitten en wat onze plek is in de maatschappelijke hiërarchie, zonder in acht te nemen wie wij naar beneden moeten trappen om zelf omhoog te klimmen. De prijs die we betalen voor dit “succes” is de totale verloedering van ons welzijn (zowel fysiek als mentaal), de ondergang van de gemeenschapszin en de klimaatcatastrofes die elkaar steeds sneller opvolgen. We leven als vreemden naast elkaar: buren nemen amper nog de moeite elkaar te ondersteunen of soms zelfs maar te begroeten en we zijn terughoudend om onze bezittingen te delen met zij die het nodig hebben. Onze groene ruimtes verdwijnen, verpatst aan de hoogste bieder. Onze natuurlandschappen worden steeds vaker verminkt door aders van asfalt of nieuwe kantoorblokken die beter in leegstaande stadspanden gevestigd hadden kunnen worden, ware het niet dat de investeerder geen afstand wil doen van zijn onbewoonde panden in een zucht naar immer grotere winsten. Het Kapitalistische Model: de promotie van hebzucht. Wat voor een wereld bouwen wij voor de toekomstige generaties? Is het niet tijd het tij te keren?
De huidige maatschappij is erg gejaagd. Veel jongeren zitten daardoor in een lastig parket, en krijgen te maken met stress. Deze stress komt voort uit van allerlei dingen. Denk aan de flexibilisering van het werkleven, het toenemende tekort aan huisvesting of aan het gebrek aan een positief toekomstbeeld, door klimaatverandering en decennialange sociale afbraak.
Tegelijkertijd zien we dat jongeren steeds vaker last hebben van psychische klachten, van depressie tot burnout. Deze omstandigheden zijn een gifmengsel voor escapisme. Escapisme is dat mensen een uitvlucht zoeken voor hun problemen, in plaats van een oplossing. Je negatieve gevoelens proberen te verbergen achter kortstondige geluksmomenten met behulp van drank en drugs lost echter niks op. Om die reden willen wij als kameraadschap De Stroom jongeren samenbrengen om aan zichzelf te werken en tegelijkertijd zichzelf te organiseren voor een wereld waarin escapisme niet meer nodig is, namelijk een socialistische wereld!
We vinden het tegenwoordig vanzelfsprekend dat we een wandeling kunnen maken in de bossen of natuurparken kunnen bezoeken. Dit was echter niet altijd het geval: het is een recht dat de arbeidersbeweging heeft moeten veroveren.
Voor het overgrote deel van het bestaan van de mens was de aarde waarop we samen leefden van iedereen. Vanaf de 13e eeuw werd steeds meer ‘gemene gronden’ (gemeenschappelijk bezeten land) echter afgepakt door de adellijke en opkomende kapitalistische klasse. Dit leidde ertoe dat in de 19e eeuw de situatie voor de arbeidersklasse zo benauwend was, dat ze zich opgesloten in de steden voelden en niet de kans hadden om buiten die steden te treden. De bossen, de weilanden, de heide, alles was privaat bezit en daarom verboden toegang voor de werkers.
Daarom verenigden de arbeiders van de steden zich in socialistische natuurverenigingen, en eisten zij de aarde voor het gemeenschappelijk belang. Het bekendste voorbeeld hiervan is de Mass Trespass die in Engeland plaatsvond, nog zo recent als 1932. Honderden socialistische jongeren trokken erop uit om illegaal de natuur rond hun steden te betreden. Het was een doorslaand succes en staat nog steeds te boek als de meest succesvolle actie van burgerlijke ongehoorzaamheid in Engeland: deze actie, en vele, vele andere acties, dwongen de heersende klasse’s destijds om de arbeidersklasse weer toegang te geven tot de natuur, en het leidde zelfs tot de oprichting van de eerste natuurparken! Het is een strijd die echter nog niet gestreden is, zoals we op onze vorige wandeling rond Laage Vuursche merkten. Nog steeds zijn grote lappen natuur verboden gebied voor ons omdat een enkel individu er meent alleenrecht op te hebben.
Denk de volgende keer dat je in de natuur bent dus aan alle mensen die je voorgingen en door strijd het recht voor ons allemaal wonnen om onze natuur te verkennen!
Afgelopen weekend reisde kameraadschap ‘De Stroom’ we 16 man sterk af naar het pittoreske Woerden. In deze Romeinse stad in het Groene Hart van Utrecht ontmoetten we enkele kameraden van de Brediusschutters, die ons gedurende de dag trainden in het handboogschieten🏹 Waar het in de ochtend voor de meesten nog lastig was de pijl op de boog te krijgen, waren we na enkele uren professionele training bekwaam genoeg om van een afstand van 18 meters een groot aantal doelwitten te raken! Het was een super gezellige en geslaagde training. Wil jij er de volgende keer ook bij zijn? Stuur de pagina een berichtje of wees er gezellig bij als we zondag 29 maart naar de Pyramide van Austerlitz gaan!
