Een kleine maand geleden liepen we met de Kameraadschappij in het Oosten van het land. Een stevige stap vanuit Arnhem, inderdaad Arnhem weer eens!
Weer in het Oosten!
Als Kameraadschappij zijn we veel vaker die kant op geweest – als het niet in het mooie Arnhem zelf was, dan vaak ‘in de buurt.’ Zo zijn we intussen vanuit Dieren de Veluwe overgetrokken, OP de Veluwe naar het museum geweest, en hebben we iets verderop tweemaal het net-zo-mooie Nijmegen mogen bezoeken, zowel vanuit ‘de Vlam’ als als ‘de Stroom’ voor onze grootste activiteit tot dusver. Die van volgend jaar natuurlijk nog groter of nie dan! Nogmaals eeuwige dank aan de organisatie. In deze minimale beschouwing wilde ik heel graag ook de wandeling door de Kaapse Bossen meenemen maar Maarn is dan natuurlijk al wat verder weg. Dan ben je al weer bijna bij Utrecht. En dat zou flauw zijn om toe te voegen.
Weer in het westen?
Hoewel de omgeving natuurlijk prachtig blijft, en de actieve deelname van zoveel kameraden alleen maar prachtiger, is het wellicht tot wel weer tijd voor activiteiten elders. Zoals in het westen maar weer proberen? Snap dat je ‘t druk hebt, maar beetje st(r)oom afwandelen kan geen kwaad.
Ah! Iets meer naar het Westen. Mwoah. Blijft omgeving Utrecht. Gaat alsnog mooi worden! (Kom ook kom ook kom ook!) Wat hebben we nog meer? Ah! Groningen. Als ik een soortgelijk lijstje ga opmaken van wat we omgeving Groningen hebben uitgespookt zitten we hier beide nog een uur.
Dit is allemaal niet om te klagen, nee! Maar om even te porren- ik zou zelf *graag* activiteiten elders op de kalender kunnen zetten, en nog liever een blog er over kunnen plaatsen. Ook als ik die zelf niet schrijf, want dat betekent dat er een activiteit plaatsgevonden heeft! Kom dus vooral door met je ideeรซn!
Het weer! in het oosten
Deze wandeling hadden we last van bijna ziekmakend mooi weer. Oh wat een lijden. We waren al bijna gewend aan verwarmde beenderen door de zon en zoele briesje. En daarna heeft het een maand lang geregend. Boe. De wandeling zelf? Prachtig. We waren net op tijd klaar- we waren net aangeland in het goed-gevulde etablissement van de tevreden Zuid-Europeaan toen de regen losbarstte. Misschien hebben we eerder ook wat regen gehad maar het staat me niet bij, zo mooi was de rest. Op de foto hierboven staan we trouwens vlak bij een waterval. Ook die hebben we niet op de kop gehad. Maar we konden er wel onderdoor.
Het was, even het weer terzijde, een geweldig mooie wandeling. Goede opkomst, waaronder mensen helemaal vanuit de Randstad, Groningen, Friesland en Brabant. Goede locaties, al waren we het wel redelijk eens dat die landgoederen veel te nette gazons hadden. Bah. Gras. Bloeit niet eens. Wat mujje er met. Mag er ook niet eens op voetballen. Bah.
Gras.
En bomen! Heel leuk om te zien hoeveel van de kameraden – waarvan ik een groot deel nog nooit ontmoet had – hun eigen interesses in het plantenleven hadden. Heerlijk om te merken dat mensen van mijn eigen leeftijd en beduidend jonger (also sprach mijn rug) veel meer wisten over de bomen die we tegenkwamen en met net zo veel interesse naar beestjes gingen kijken. Heerlijk zo’n enthousiasme. Ik heb voor de humorgrap een collage van foto’s van beestjes gemaakt. Al de foto’s zijn van deze wandeling afkomstig. Op de laatste foto staan onze kameraden. Ook beestjes maar dan op twee benen. Als een soort viervoudig verlamd insect.
Ik kijk met veel tevredenheid terug naar deze wandeling en ben blij dat een groot deel van onze kameraden hier aanwezig hun interesses in groen en rood combineren.
Tot de volgende!
Tot de volgende inderdaad! Houd onze kalender in de gaten! De volgende twee wandelingen die er op staan zijn eerder al genoemd in dit uh… verhaal. Onder het kopje ‘weer in het westen?’ Kom ook!
Ik ben me een potje blij trouwens dat iedereen slimmer was dan ik en niet rookte!
Verhip ik heb het zingen niet eens benoemd. Laat mij dat eens doen;
Er werd gezongen.