Alweer bijna drie weken geleden, op zes april, zijn we met een paar leden van de Kameraadschappij in Nieuwegein bijeen gekomen om lekker samen te sporten. Deze dag was een bijzonder mooie, precies zoals voorspeld. Maar omdat ik de weken ervoor bijna elke dag in regen en wind aan het werk was ben ik alsnog met jasje en trui de trein ingestapt. Zeer zeker warm genoeg; rond de vierentwintig graden.
Het zweten zou alleen maar erger worden, want daarvoor waren we natuurlijk op weg.
Dit keer was het een lesje kickboksen van onze ervaren instructeur! De opkomst viel helaas wat tegen maar dat mag de pret niet drukken. Volgende keer meer? Het voordeel van de locatie, dacht ik destijds, was dat het niet veel centraler in het land kon. Maar dat betekend natuurlijk vooral dat het voor mensen uit meerdere windrichtingen een pokkenend is. Als ik dat zo mag zeggen.
Ik heb even nagevraagd en mezelf toestemming gegeven om dat zo te mogen zeggen. Bel de wouten.
Het gaat natuurlijk vooral om het sporten en dat hebben we zeker met goede inzet gedaan. Veel kunnen leren over stoten, het verdedigen tegen die stoten en het gebruik van momentum. En dat ik blijkbaar gemakkelijk kruislings achterwaarts stap. En da’s niet verstandig.
Enorme waardering voor wie er was, en nog veel groter voor onze instructeur! Ik was meteen geรฏnspireerd om regelmatiger lessen te gaan volgen -al dan wel ver weg van Nieuwegein – maar heb die stap nog niet genomen.
Voor de geรฏnteresseerde – op het moment sport een klein groepje van ons bijna elke maandag in Groningen. Helaas hebben we elders in het land niet de ruimte om datzelfde ritme op te bouwen. Hopelijk kunnen we dat ook ooit bewerkstelligen. Alsnog, dit lesje kickboksen? Ik zie ‘m als een succes. Nogmaals dank!
Neem vooral eens een kijkje in de agenda, en neem vooral eens contact op, om te zien of je mee kunt doen!
Of ben je al fit genoeg? Mens sana in kameraad sano jeweettoch