Op zondag 2 april is kameraadschap de Vlam met zowel nieuwe als oude kameraden naar de tentoonstelling ‘How dare you make me feel this way’ geweest in Arnhem.
Het museum Arnhem zegt dat in de tentoonstelling How Dare You Make Me Feel This Way trans en queer vreugde centraal staan en ook dat de tentoonstelling geen aanklacht is, maar een dankwoord. En een vraagstelling- “Hoe durf je me zo te laten voelen? Zo fijn en vol verwondering, maar ook zo zoekende en verward?”
Voor dit lid van de kameraadschappij kwam deze bedoeling, een dankwoord, niet per sรฉ enorm naar voren. De verwondering, het zoeken? Die wel. De verwarring? Ook niet zozeer. Wat dan wel? Een geweldige kracht. Een enorm lef. Een berusting, en een gevoel van voldoening. De tentoonstelling gaf mij, slappe schrijver van dit sullige stukje, een metaforische klap in het gezicht- wat een mensen! Wat een leed dat doorstaan moet zijn door deze mensen om uiteindelijk puur zichzelf te zijn. Wat een lef om dit leed, dit leven, en deze liefde zo openhartig en vakkundig te kunnen portretteren. Om jezelf zo bloot te stellen.
De tentoonstelling zelf was niet enorm groot en zat onbedoeld op een vreemde manier ingekapseld binnenin een tentoonstelling van Hans Baluschek en Carel Willink getiteld ‘kunst voor het volk’. Ook deze tentoonstelling bleek interessant en het bezoek van de Vlam aan het museum Arnhem werd hierdoor wel degelijk verlengd. Voor mij is Willink, met zijn twee zeer verschillende stijlen, vrij snel een favoriet geworden. Mede omdat de enorme afbeelding van ‘Wilma met Kat’ tussen Station en Museum Arnhem me natuurlijk meteen liet zien wat ik altijd graag wil zien. Een kat.
Zowel How Dare You Make Me Feel This Way (tot en met 14 mei) als Kunst Voor Het Volk (tot en met 25 juni) zijn nog wel een tijdje te bezichtigen en ik zou ze allebei aanraden. Van de twee is How Dare daarentegen, voor mijn gevoel, de belangrijkere tentoonstelling om te bezoeken. Wacht dus niet te lang.
Zorg wel dat je het juiste moment kiest- zelf ben ik maar ternauwernood ontsnapt aan het droeve lot te moeten reizen met een bus als vervanging van de trein.
Ik kijk nu al uit naar een volgende interessante tentoonstelling met de Vlam. Wil jij, lezer, ook mee? Of heb je zelf een leuk idee voor een activiteit? Neem contact met ons op! Wie weet zien we elkaar!
En wie weet wil je wel lid worden!