De tweede Landdag van de Kameraadschappij vond plaats op 19 december 2021. Er zijn belangrijke beslissingen genomen, al waren niet al deze beslissingen even makkelijk. Hieronder doet het secretariaat kort verslag van de bijeenkomst.
Kort voordat de Landdag plaatsvond werd duidelijk dat een nieuwe coronagolf onze oorspronkelijke plannen zou verpesten. We moesten het roer omgooien, onze activiteiten afblazen en de Landdag verplaatsen naar het digitale domein. Erg jammer, vooral aangezien veel van onze leden door lockdown op lockdown nog nooit hebben kunnen deelnemen aan een landelijke activiteit.
Een evaluatie van de afgelopen periode en onze statuten stond centraal op de Landdag. Vanuit het secretariaat waren er zo’n dozijn voorstellen voorbereid om de statuten beter te laten aansluiten op de dagelijkse werking van onze organisatie. Soms lopen de zaken nou eenmaal anders dan je verwacht.
Zo hadden we een jaar geleden, bij het opstellen van de statuten, bedacht dat de onafhankelijke kameraadschappen hun eigen democratische structuren zouden ontwikkelen met een landelijk contactpersoon aan het hoofd. De organisatie heeft zich echter op een andere manier ontwikkeld, en in plaats van een “federatie van in beginsel autonoom opererende kameraadschappen” die onafhankelijk van elkaar worden bestuurd door hun eigen kader, zijn we steeds meer een unitaire organisatie geworden. Dat sluit niet uit dat we in de toekomst alsnog besluiten om de kameraadschappen uit te bouwen. Maar wel dat het op dit moment niet reëel is om besluitkracht te leggen bij delen van de organisatie die niet de structuren hebben om een discussie te kunnen dragen. Simpel gezegd: er is in de statuten meer invloed bij de Landdag komen te liggen als besluitnemend orgaan, en minder bij de losse kameraadschappen.
Ook hebben we het gehad over de staat van de vereniging. Wat alweer twee jaar geleden begon als een ontzettend energiek project heeft inmiddels veel van zijn stoom verloren. Een dodelijke pandemie stak de kop op kort na onze eerste activiteit, en een reeks lockdowns heeft het onmogelijk gemaakt dat de Kameraadschappij naar haar volledige potentieel functioneert. We zijn afhankelijk van ledeninitiatieven in de vorm van sportactiviteiten, museumbezoeken, ontdekkingstochten, avontuur en andere evenementen waarbij het belangrijk is dat je andere mensen in de ogen kan kijken. Dat was de afgelopen twee jaar vaak niet mogelijk.
Hierdoor is er wat “levenslust” verloren gegaan, vooral op landelijk niveau. De belangstelling voor de Landdag was kleiner dan gehoopt en het secretariaat kent een vacante positie. Onze penningmeester, die aan de voet stond van onze vereniging, neemt helaas afscheid van ons in verband met haar privéleven. Naast het secretariaat hebben ook onze verscheidene commissies hier en daar lege plekken, wat een rem vormt op ons functioneren.
Dit is deels te wijten aan de pandemie, die het immers onmogelijk maakt dat wij volop kunnen draaien. Maar ook het conflict in de Socialistische Partij (SP), waar de linkervleugel door een autoritair partijbestuur uit de partij gejaagd wordt, speelt ons hier parten. Veel van onze leden zijn actief in de socialistische beweging, en dan met name in de SP. De interne strijd daar kost hen veel tijd. Tijd die zij daardoor niet (meer) in de Kameraadschappij kunnen steken, totdat het stof neergedaald is.
Als reactie op deze constatering zijn twee voorstellen aangenomen. Ten eerste zal het landelijke secretariaat de komende zes maanden haar activiteiten terugschroeven. Ook wij worstelen met tijdnood, en met de huidige menskracht kunnen wij simpelweg niet zo goed onze taken vervullen als wij zouden willen. Wij zullen ons beperken tot dat wat noodzakelijk is om onze vereniging draaiend te houden: de ledenadministratie, de financiële zaken en de ondersteuning van de regiogroepen. Over zes maanden zullen wij de stand van zaken evalueren en op basis daarvan beslissen of de tijd rijp is om onze secretariële activiteiten weer op te schalen.
Ten tweede zal het secretariaat(-in-rust) zich richten op een betere interne communicatie. Het werd bijvoorbeeld duidelijk dat leden niet altijd weten waar ze de verschillende handleidingen kunnen vinden die hen helpen om activiteiten te organiseren. Hier valt een mooie groeislag te maken die zou moeten helpen om meer mensen te activeren.
Naast deze toch enigszins bittere pil zijn er ook ontzettend mooie zaken besloten. De regiogroepen krijgen op hun beurt juist weer méér aandacht. Lokale activiteiten zullen weer de basis gaan vormen van de Kameraadschappij. Lokaal blijven wij (in lijn met de coronamaatregelen) samenkomen om te werken aan ons collectieve welzijn en onze persoonlijke ontwikkeling. Deze activiteiten worden lang niet altijd aangekondigd op de website, maar we gaan de lijntjes tussen de social media-commissie en de regiocontactpersonen verkorten om zo een nog duidelijker beeld uit te dragen van waar wij ons mee bezighouden.
Ook heeft het secretariaat van de leden toestemming gekregen om zich te registeren bij de Kamer van Koophandel. Dit houdt in dat wij voortaan goedkoper zalen kunnen huren voor onze activiteiten en dat wij een bankrekening kunnen openen. Hiermee wordt het werk makkelijker voor de volgende penningmeester.
Tot slot stelden we vast dat ondanks de zware belemmeringen op onze activiteiten, er sprake is van een vrij constante toestroom van nieuwe leden. We zijn ondanks alles hard op weg richting de 150 leden. Dit geeft hoop en moed. Na het zuur komt immers het zoet, en zo zullen ook wij sterker uit deze zware periode komen.
Tot snel, kameraden!
Het secretariaat