We vinden het tegenwoordig vanzelfsprekend dat we een wandeling kunnen maken in de bossen of natuurparken kunnen bezoeken. Dit was echter niet altijd het geval: het is een recht dat de arbeidersbeweging heeft moeten veroveren.

Voor het overgrote deel van het bestaan van de mens was de aarde waarop we samen leefden van iedereen. Vanaf de 13e eeuw werd steeds meer ‘gemene gronden’ (gemeenschappelijk bezeten land) echter afgepakt door de adellijke en opkomende kapitalistische klasse. Dit leidde ertoe dat in de 19e eeuw de situatie voor de arbeidersklasse zo benauwend was, dat ze zich opgesloten in de steden voelden en niet de kans hadden om buiten die steden te treden. De bossen, de weilanden, de heide, alles was privaat bezit en daarom verboden toegang voor de werkers.

Daarom verenigden de arbeiders van de steden zich in socialistische natuurverenigingen, en eisten zij de aarde voor het gemeenschappelijk belang. Het bekendste voorbeeld hiervan is de Mass Trespass die in Engeland plaatsvond, nog zo recent als 1932. Honderden socialistische jongeren trokken erop uit om illegaal de natuur rond hun steden te betreden. Het was een doorslaand succes en staat nog steeds te boek als de meest succesvolle actie van burgerlijke ongehoorzaamheid in Engeland: deze actie, en vele, vele andere acties, dwongen de heersende klasse’s destijds om de arbeidersklasse weer toegang te geven tot de natuur, en het leidde zelfs tot de oprichting van de eerste natuurparken! Het is een strijd die echter nog niet gestreden is, zoals we op onze vorige wandeling rond Laage Vuursche merkten. Nog steeds zijn grote lappen natuur verboden gebied voor ons omdat een enkel individu er meent alleenrecht op te hebben.

Denk de volgende keer dat je in de natuur bent dus aan alle mensen die je voorgingen en door strijd het recht voor ons allemaal wonnen om onze natuur te verkennen!